Bazaj instruoj de Bahá’u’lláh

Bahá’u’lláh instruis ke estas nur unu sola Dio kaj ke la sinsekvaj transdonoj de la Dia mesaĝo tra la historio estis la ĉefaj civilizaj fortoj. La Mesaĝistoj de Dio por la plej multaj homoj estas al fondintoj de apartaj religiaj sistemoj. Sed ili havis komunan celon: ke la homaro atingu moralan kaj spiritan maturecon.

La homaro nun atingis la epokon de sia matureco. Tio ebligas al ĝi unuiĝi kaj fine realigi la praaĝan promeson pri universala paco per starigo de tutmonda justa socio. Voje al tiu celo bahanoj klopodas realigi inter alie la jenon:

·    venkon de ĉiaj formoj de antaŭjuĝoj
·    ke virinoj ricevas plene la samajn rajtojn kaj eblecojn kiel havas viroj
·    la unuecon de la religioj kaj la rekonon ke religia vero estas relativa
·    eliminadon de la ekstremoj de riĉeco kaj povreco
·    ĝenerala edukado por ĉiuj
·    ke ĉiu individuo sendepende strebu al la vero
·    la starigon de tutmonda ferderacio de la nacioj
·    la rekonon ke vera religio harmonias kun la racio kaj kun sciencaj eltrovoj

Bahaa vivmodelo

Bahá’u’lláh instruis ke ĉiu homo estas «minejo plena ja juveloj» – juveloj nekonataj eĉ al la homo mem, des malpli al aliaj. La senco kaj celo de homa vivo estas konsciiĝi pri tiuj kapabloj kaj ilin kultivi – por kaj la propra bono kaj serve al la bono de la socio. Tiel la vivo surtere similas tiun antaŭnaskan: la moralaj, intelektaj kaj spiritaj povoj kiujn homo disvolvas dum sia ĉi-monda vivo estos liaj «membroj» kaj «organoj» bezonataj por la pluevoluado de la animo en la mondo transmorta.

Tial bahaanoj forte subtenas kaj kuraĝigas al plena disvolviĝo de la propra personeco. Ĉiutaga preĝado kaj meditado liberigu la animon de hereditaj vivkutimoj kaj malfermu por ĝi la vojon al novaj eblecoj. Kunlabori kun homoj el malsamaj fonoj helpas venki oftajn antaŭjuĝojn. La konsumado de alkoholo kaj de narkotaĵoj aŭ halucinigaĵoj estu evitata – krom se preskribita medicine – ĉar ili damaĝas la menson. Evitendas ankaŭ klaĉoj kaj kalumnioj, ĉar ili subfosas interhoman fidadon kaj unuecon de kiuj dependas la prospero de la socio.

La skriboj de Bahá’u’lláh emfazas la gravecon de familia vivo kiel la fundamento de la socio. La sankteco de geedzeco, rekono de la egaleco inter edzo kaj edzino kaj interkonsiliĝado inter ili estas aparte emfazataj.